De pers spreekt erover Over de ontmoeting tussen Nathalie Loriers en Tineke Postma "Gedurende deze zestig minuten intense muziek is de osmose tussen de drie handlangers totaal en getuigt van een echte empathie". Claude Loxhay, Jazzaround "Met het trio, en dit in het bijzonder, gaat het erg goed met Nathalie Loriers. We voelen het niet meer uitgebracht dan ooit. We voelen de helderheid van het onderwerp en het doel van de muziek. Wij voelen alle medeplichtigheid en geluk van samen spelen. En we hebben het gevoel dat iedereen op de zelfde golflengte". "Er is een eersteklas trio geboren, en het zou goed zijn om dat te zien." Thierry Quenum, Jazz Magazine "Tineke's melodieuze inventiviteit en energie, in combinatie met Nathalie's lyriek en meesterschap, moeten vlammen hebben aangewakkerd ... ... En de balans is perfect in het geluid, in het ritme, in de melodielijn. De stemmen van piano, saxofoon en contrabas lopen door elkaar zonder in verwarring te raken, de een ondersteunt de ander zonder zichzelf ooit egoïstisch naar voren te brengen. Het is puur, het is helder, soms als een stromende beek, soms als een majestueuze rivier. L'avis Du Soir "Piano en saxofoon kruisen hun melodische lijnen en vertonen een grote band. Comfortabel gezeten op soepele cadans, voeren ze hun luchtdialogen tussen hemel en aarde, waarbij de uitstekende akoestiek van de Philharmonie in Luik bijdraagt tot hun geluk, dat ook het onze is ". Pierre De Choqueuse Blog De Choc Interview "Schaamteloze gevoelens, een zacht afwisselen van extraverte verfijning en gesluierde introversiteit (...).Lyriek in zacht geschilderde kleuren, nuances in toucher, geïnspireerde composities, frisheid in geïmproviseerde nuances (...) Nathalie Loriers verenigt ze allemaal . Ze is overtuigend in haar timing, in haar stiltes en in haar sereniteit.". (Guide des Nouveaux talents, Alex Duthil - Jazzman n° 24 - apr.97). " De Belgische pianiste is meer dan een belofte: een briljant musicus; tien jaar in de scene en leider van vier albums, een pad bezaaid met onderscheidingen, haar eerste werk geproduceerd in Frankrijk, ze vormen een eeuw van toewijding". Jazzman "een echt trio dat in dienst staat van zeer overtuigende opvattingen -intieme poëzie mooi toucher- , waarin ritme gaandeweg zijn eigen droom creëert;" Arnaud Merlin, jazzman " Silent Spring.. een klein juweeltje van lyriek en halftinten, dat niet toegeeft aan gemakkelijke overvloed en pathos. Zich bewegend tussen delicate extravertheid en gesluierde introversie ontwikkelt haar spel en gevoel van ruimte waarin puls en groove veel plaats overlaten aan de stilte;" l?express " heerlijk geïnspireerd destilleert Nathalie Loriers muziek die vuurvol is en haar spelplezier is aanstekelijk. Etherische sfeer, een prachtig toucher, de juiste noten, excellente composities, diepe swing... Keybords "Nathalie Loriers heeft zich weten te plaatsen als stijgende ster in Europese jazz scene. Met succes rijgt ze ervaringen en samenwerkingen aan elkaar waarmee deze jonge virtuoos een traditioneel mannelijk publiek heeft weten te verleiden, daarbij een nerveuze en delicate stijl ontwikkelend die leunt op haar lyrische en geïnspireerde composities" playrecord " Bekroond met de Django d' or 1999 en de Euro Jazz Award is Nathalie Loriers de revelatie van het jaar."contact " met complete toewijding die past bij haar muzikale concepten bevestigt de jonge pianiste hier een opmerkelijke persoonlijkheid, een magnifiek toucher en een verblindend gevoel voor ruimte" jazzmagazine "een prachtige musicienne met een delicaat toucher en een gevoelige helderheid, die subtiele harmonische schilderijen tekent, een kleurig landschap schildert dat luchtig en intiem is tegelijkertijd, die zich een geheel eigen universum schept maar ondanks dat nooit bang is de wereld van een andere musicus te delen." Le Soir "...geklasseerd in de top 10 van Belgische jazzvedetten, bijgenaamd ?de goudzoekster? ? la libre Belgique "de indruk van samenhang is aanwezig; drie jaar samenwerken leveren een verstandhouding op en een uitzonderlijk wederzijds inzicht!" vers l' avenir " In deze eerste ontmoeting met Lee Konitz verrast Nathalie ons met haar kennis van deze muziek en de lessen van Tristano. Ze vindt zichzelf terug in deze "moeilijke" muziek, ziet af van een stortvloed van noten en gemakkelijk pathos, tekenen van kunstzinnige echtheid die hetzelfde pad bewandelt als Johan Sébastiaan Bach. John de Winter, la libre Belgique " Met een gedoseerde mix van ballades en snelle tempo's die een communicatieve energie herbergen, onthult "Tombouctou", de titel van het album is geïnspireerd door een roman van Paul Auster, een formatie met grote volwassenheid die aandacht heeft voor de subtiele en natuurlijke arrangementen van de pianiste.. Ieder stuk op deze CD is op zich verbazingwekkend" een heel grote plaat."vers l' avenir "..Zonder ooit eerder samen te hebben gespeeld leveren de musici een imposant concert af met nog niet uitgegeven composities die de klank van de westerse jazz mengen met de oriëntaalse muziek. De samenhang is perfect, het huwelijk geslaagd. Reagerend op elkaar slaan de musici de handen ineen waarbij ze niet vergeten hun eigen thema te vertolken. Deze in hoge mate symbolische muziek geeft aan ieder ruimte tot persoonlijke expressie, zonder te vervallen in oppervlakkig sentiment." B.G.. |
|||